W poniedziałek 15 lipca w wieku 91 lat zmarł Ignacy Rojewski, lekarz, wojskowy, poeta a przede wszystkim człowiek silnie związany z naszym miastem.
Ignacy Rojewski urodził się 2 stycznia 1933 roku w Gąbinie. W czasie wojny stracił ojca oraz część rodziny. Po 1945 roku ukończył szkołę podstawową oraz liceum w Gąbinie. Był aktywny sportowo i społecznie, działając w strukturach harcerskich i strażackich. Należał do ZHP, działał w organizacji Służba Polsce. Uprawiał lekkoatletykę, dżudo, boks, tenis, narciarstwo, grał w piłkę nożną. Był mistrzem Gąbina w zawodach biegowych w 1949 roku. Po ukończeniu szkoły średniej przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował medycynę w Warszawskiej Akademii Medycznej. Ukończył ją w 1957 roku. Staż podyplomowy odbył w Warszawie i Rabce. Rozpoczął także specjalizację w zakresie laryngologii dziecięcej. W 1960 roku dobrze zapowiadającą się karierę medyczną przerwało powołanie do wojska. Przełożeni, doceniając zdolności medyczne Ignacego zaproponowali mu stałą pracę w strukturach wojskowych jako lekarza. W 1965 roku ukończył specjalizację I stopnia z laryngologii dla dorosłych zaś w 1968 specjalizację II stopnia z laryngologii dziecięcej. W armii dosłużył się stanowiska komendanta eszlonu wojskowego oraz komendanta szpitala chirurgicznego w bazie szpitalnej frontu. Tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego odszedł z armii w randze podpułkownika. Po roku 1981 Ignacy Rojewski zamieszkał w Zakopanem. Pracował m.in. w sanatorium dla dzieci jako laryngolog. Swój wolny czas poświęcał działalności społecznej oraz uprawiał sport. Żył skromnie w małym mieszkaniu. Jako lekarz nigdy nie pobierał opłat za prywatne wizyty u pacjentów, utrzymując się jedynie z wojskowej renty i szpitalnego wynagrodzenia. Rozwijał również swoją działalność literacką oraz teatralną. W mieszkaniu posiadał ścianę pucharów, zdobytych za osiągnięcia w narciarstwie. Bardzo dobrze znał się ze Stanisławem Marusarzem, wybitnym polskim skoczkiem narciarskim, wicemistrzem świata w skokach w Lahti w 1938 roku, kurierem AK. Za swoją działalność Ignacy Rojewski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Był kuzynem ks. Andrzeja Rojewskiego.
Zawsze i wszędzie pamiętam, że pochodzę z Gąbina – małego historycznego miasteczka rolniczo-rzemieślniczego z Mazowsza, znanego od 1322 roku, pisał Ignacy. Jego serce zawsze było blisko naszego miasta. Utrzymywał kontakty z Towarzystwem Miłośników Ziemi Gąbińskiej, którego był honorowym członkiem. Często dzwonił również do miejskiego ratusza. Osobiście miałem przyjemność prowadzić z nim kilkukrotnie rozmowy telefoniczne, zawsze pełne anegdot i żywego, prawdziwego zainteresowania sprawami miasta.
A kiedy sobie wreszcie umrę
To kupcie mi dębową trumnę
Połóżcie mnie w mundurze
I żołnierskiej czapce
Przy moim Ojcu
I przy mojej Matce
Koniecznie w Gąbinie
przy winie!
Pogrzeb Ignacego Rojewskiego odbył się w sobotę 20 lipca 2024 r. Zgodnie z życzeniem, został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Gąbinie.
Opracowanie: W. Olszewski
