Spędzam czas aktywnie

Spędzam czas aktywnie

#obiekty sportowe, #szlaki piesze i rowerowe, #rajdy rowerowe, #parki miejskie
#lodowisko miejskie, #jeździectwo, #myślistwo, #rybołówstwo, #miejska wypożyczalnia rowerów, #niektóre miejscowości

-obiekty sportowe
-szlaki piesze i rowerowe
-rajdy rowerowe
-parki miejskie
-lodowisko miejskie
-jeździectwo
-myślistwo
-pomniki przyrody
kompleksy leśne
-jeziora
-miejska wypożyczalnia rowerów
-niektóre miejscowości

OBIEKTY SPORTOWE

Największym obiektem sportowym na terenie gminy jest Miejski Stadion Leśny w Gąbinie. Znajduje się w północno-zachodniej części miasta. Został wybudowany w latach 50. XX wieku.  Posiada pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej o wymiarach 105x68m, pełnowymiarową, 400-metrową bieżnię, adaptowane trybuny (400 miejsc) i budynek zaplecza. Obiekt spełnia normy Polskiego Związku Piłki Nożnej i jest siedzibą klubu sportowego MKS Błękitni Gąbin. Stadion podlega cyklicznym modernizacjom, tak aby sprostać wymaganiom, zarówno ze strony POZPN jak i kibiców oraz lokalnych pasjonatów sportu. Na stadionie odbywają się rozgrywki piłkarskie, zawody biegowe w tym największa tego typu impreza (przyciągająca biegaczy z całej Polski oraz z zagranicy) - “Gąbińska Dziesiątka”. 

Drugie pełnowymiarowe boisko piłkarskie znajduje się w Czermnie. Obiekt posiada zaplecze sportowe niezbędne do prowadzenia rozgrywek piłkarskich pod patronatem Okręgowego Związku Piłki Nożnej.  Obiekt jest cyklicznie modernizowany i dostosowywany do aktualnych wymagań sportowych. Boisko jest wykorzystywane przez lokalny klub piłkarski LKS Unia Czermno.

Na terenie gminy Gąbin znajdują się 2 pełnowymiarowe hale sportowe oraz siedem sal gimnastycznych. Największa hala sportowa znajduje się w Gąbinie. Obiekt powstał w 1998 r., posiada pełne zaplecze sportowe i jest doskonale wyposażony. Druga pełnowymiarowa hala sportowa znajduje się w Dobrzykowie. Została wybudowana w 2003 r. Jest to nowoczesny obiekt spełniający wszystkie normy i wymagania sportowe. Obydwie hale stanowią ważne punkty na sportowej mapie gminy. Umożliwiają organizację treningów, turniejów oraz zajęć wychowania fizycznego w miejscowych szkołach. 

Większość szkół z terenu gminy posiada sale gimnastyczne. Największe z nich znajdują się w Zespole Szkół im. Stanisława Staszica w Gąbinie oraz przy kompleksie szkolnym w Nowym Grabiu. Pierwsze przyszkolne sale gimnastyczne wybudowane został w latach 50. w Gąbinie i Dobrzykowie. Kolejne, budowane w mniejszych miejscowościach powstały w latach 2001-2018, przyczyniając się nie tylko do zwiększenia oferty sportowej dla dzieci i młodzieży ale także stanowiąc ważne punkty lokalnego życia społecznego. 

Do rozwoju sportu w Gąbinie przyczynia się oddany w 2010 r. kompleks sportowy „Moje Boisko – Orlik 2012”, zlokalizowany przy Alei Jana Pawła II.

Drugi kompleks – w Dobrzykowie, oddano do użytku w 2012 r. Obiekty posiadają pełne zaplecze, pozwalające na prowadzenie treningów oraz innych zajęć sportowych. Dostępne są  boiska do piłki nożnej oraz do koszykówki i piłki siatkowej. Obiekty są dobrze oświetlone oraz wyposażone w szatnie i zaplecze logistyczne.

Jedną z inwestycji gąbińskiego samorządu jest  lodowisko „Biały Orlik”  zbudowane na terenie kompleksu szkolnego w Gąbinie. Obiekt ma powierzchnię ok. 600 m². Biały Orlik funkcjonuje od 2011 roku. Lodowisko w każdym sezonie, cieszy się ogromnym zainteresowaniem mieszkańców i przyjezdnych gości. Codziennie korzysta z niego kilkadziesiąt osób. Lodowisko jest bezpieczną i ciekawą alternatywą spędzania wolnego czasu zimą. Odciąga dzieci i młodzież od korzystania z dzikich akwenów, na których tafla lodowa nie zawsze jest należycie gruba i bezpieczna.

Samorząd Miasta i Gminy Gąbin wybudował osiem nowoczesnych placów zabaw (w Gąbinie, Nowym Grabiu, Czermnie, Nowym Kamieniu, Borkach i Dobrzykowie). Udostępnienie najmłodszym mieszkańcom bezpiecznych i dobrze wyposażonych miejsc rekreacji i odpoczynku, wpływa korzystnie na rozwój fizyczny mieszkańców gminy Gąbin.

Na terenie gminy funkcjonują profesjonalnie wyposażone siłownie miejskie. Obiekty, zlokalizowane są w Gąbinie oraz w miejscowościach: Koszelew, Nowe Grabie, Dobrzyków. Siłownie posiadają urządzenia do ćwiczeń rozciągających i wzmacniających poszczególne partie mięśni. Stanowią one doskonałe miejsce spotkań na świeżym powietrzu. Cieszą się także wielką popularnością wśród mieszkańców.

W największym miejskim parku w Gąbinie (przy ul. Kościuszki) znajduje się tor rolkowy. Kilkaset metrów utwardzonej nawierzchni, pośród parkowych alejek, sprzyja rozwojowi tego popularnego sportu na terenie miasta. Tor rolkowy zwiększa również bezpieczeństwo, umożliwiając amatorom rolek korzystanie z bezpiecznych ścieżek, z dala od ruchliwych dróg i arterii komunikacyjnych. 

Przy Zespole Szkół im. Stanisława Staszica funkcjonuje nowoczesny kompleks sportowy z pełnowymiarowym boiskiem, bieżnią, kortami tenisowymi oraz trybunami. Obiekt wykorzystywany jest zarówno przez uczniów zespołu szkół jak i mieszkańców Miasta i Gminy Gąbin.

SZLAKI PIESZE i ROWEROWE

Na ziemi gąbińskiej dużą popularnością cieszą się sporty rowerowe. Gmina posiada dwie ścieżki rowerowe: od ul. Wojska Polskiego w Gąbinie do zachodnich granic gminy – łączącą się ze ścieżką rowerową w gminie Łąck oraz  ścieżkę rowerową od Alei Jana Pawła II w Gąbinie do miejscowości Czermno. Łączna długość tego typu infrastruktury wynosi ok. 5km.

Spokojna okolica, niewielki ruch komunikacyjny oraz doskonałe położenie gminy, z panoramą na dolinę Wisły, dają wiele możliwości w ustalaniu tras i wypraw krajoznawczych, zarówno pieszo jak i rowerem. Szczególnie warte zwiedzenia są tereny w pobliżu Strzemeszna, z wyjątkowo urokliwymi pagórkami i doliną rzeki Nidy oraz panoramą na dolinę Wisły i Płock. Warto też odwiedzić obszary nadwiślańskie w okolicy Troszyna Polskiego, Nowego Troszyna oraz Dobrzykowa.

Przez gminę przebiegają turystyczne szlaki piesze i rowerowe:

 Szlak Żółty Szlak główny Kotliny Płockiej (pieszy)

Dobrzyków- Jez. Ciechomickie - Jez. Górskie - Grabina - Łąck- Jez. Sendeń - Krzywy Kołek – Trzcianno - Nowy Duninów

Charakterystyka szlaku: Trasa w dużej części przebiega przez Gostynińsko- Włocławski Park Krajobrazowy. Po drodze natrafić można na duże i zróżnicowane gatunkowo obszary leśne, torfowiska pomniki przyrody oraz stare, prawie 200-letnie obszary lasów (Rezerwat Przyrody Dąbrowa Łącka) a także cenne zabytki murowane i drewniane oraz pozostałości niemieckich umocnień wojskowych z okresu II wojny światowej. Szlak biegnie w pobliżu jezior: Ciechomickiego, Soczewki, Jeziorka i Sendeńskiego. Długość trasy to około 32 km.

Szlak Zielony im. Króla Kazimierza Wielkiego (pieszy)

 Gąbin– Koszelówka - Matyldów– Jez. Łąckie Małe –Jez. Łąckie Duże – Łąck– Janów– Gorzewo Stanica Zhp – Lucień -Miałkówek – Jez. Lucieńskie– Cieślikowo – Jez. Skrzyneckie

Charakterystyka szlaku: Trasa rozpoczyna się przy gąbińskim ratuszu. Prowadzi przez podmiejskie tereny leśne i dalej wiedzie do Koszelówki. W dużej mierze przebiega w pobliżu lokalnych jezior: Zdworskiego, Łąckiego Małego, Łąckiego Dużego oraz Lucieńskiego. Po drodze spotkać można liczne pomniki przyrody w tym stare buki oraz dęby. Dużą atrakcją jest też stadnina koni oraz pałac Marszałka Śmigłego-Rydza w Łącku. Długość trasy to około 40 km.

Szlak Czarny im. Andrzeja Małkowskiego (pieszy)

Płock - Ciechomice - Grabina - Jez. Ciechomickie - Matyldów - Zdwórz - Koszelew - Gąbin

Charakterystyka szlaku: Trasa  o długości ok 26 km łączy Płock z Gąbinem oraz pozwala odkryć okoliczne atrakcje i zabytki. Wiedzie przez północne i zachodnie fragmenty gminy Gąbin. Do największych atrakcji na szlaku zaliczyć można stare fragmenty lasów w gminie Łąck oraz Gąbin, Jezioro Ciechomickie oraz Górskie a także kompleks dworski z XIX wieku w miejscowości Koszelew, gdzie podziwiać można zabytkowy grab o obwodzie 440 cm. Szlak nadaje się częściowo także do turystyki rowerowej.

Międzynarodowy Szlak Rowerowy EuroVelo R-2

Przez gminę Gąbin przebiega projektowany międzynarodowy szlak rowerowy, tzw. „Szlak Stolic”, mający połączyć irlandzkie miasto Galway z Moskwą. Trasa jest na etapie budowy. Odcinek od Kowala do Łącka stanowi pierwszy, funkcjonujący fragment szlaku w Polsce. W naszym regionie znajduje się jeden z etapów szlaku. Wiedzie on przez następujące miejscowości: Sanniki – Czyżew – Konstantynów – Gąbin – Dobrzyków – Jordanów – Tokary Rąbież.

Zielony szlak VeloMazowia Nr 20

Witkowice (Kampinoski Szlak Rowerowy) – Mistrzewice - Młodzieszyn – Budy Stare - Budy Iłowskie - Łaziska - Miękini - Iłów – Grzybów - Słubice - Grabowiec - Wólka Wysoka - Mocarzewo - Sanniki - Czyżew - Topólno - Gąbin – Zdwórz - Łąck – Sendeń - Białe - Klusek - Murowanka - Skrzynki - Kukawy - Warząchewka Polska - Pinczata - Włocławek

Charakterystyka szlaku: Swój początek ma w Witkowicach nad Bzurą, kończy zaś we Włocławku. Trasa liczy 105 kilometrów. Łącząc się z Kampinoskim Szlakiem Rowerowym, tworzy rowerowe połączenie między Włocławkiem a Warszawą. Szlak biegnie po drogach asfaltowych, ścieżkach rowerowych oraz w mniejszym stopniu po drogach gruntowych i leśnych. Wielkim atutem trasy są malownicze, zróżnicowane krajobrazy.

 Szlak Środkowej Wisły

Szlak rowerowy o długości 47.3 km wiedzie wzdłuż brzegów Wisły, na odcinku od Wyszogrodu do Płocka. Podczas przejazdu podziwiać można nadwiślańskie krajobrazy oraz pozostałości osadnictwa olęderskiego. Szlak przebiega przez takie miejscowości jak Nowy Troszyn, Troszyn Polski, Dobrzyków.

RAJDY ROWEROWE

Na terenie gminy organizowane są rajdy rowerowe dla mieszkańców. Organizatorem wspomnianych wydarzeń jest Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Gąbinie. Patronat honorowy nad wydarzeniem ma Burmistrz Miasta i Gminy Gąbin. Rajdy odbywają się w okresie wakacyjnym. Są to:

Świętojański Wakacyjny Rajd Rowerowy

 Odbywający się zazwyczaj w pierwszy weekend po zakończeniu roku szkolnego, stanowi doskonałe rozpoczęcie wakacyjnego sezonu rowerowego. Rajd przewidziany jest dla wszystkich mieszkańców gminy, niezależnie od wieku i doświadczenia. Rekreacyjna trasa ma zazwyczaj długość 30-35 km i przebiega przez północne strony Miasta i Gminy Gąbin. Na postoju w Dobrzykowie odbywają się tradycyjne obrzędy świętojańskie, m.in. spławianie wianków świętojańskich. Zwieńczeniem rajdu jest rodzinny grill oraz losowanie nagród i upominków.

Letni  Rajd Rowerowy Dookoła Miasta i Gminy Gąbin

 Drugie rowerowe święto na ziemi gąbińskiej odbywa się zazwyczaj w ostatniej dekadzie sierpnia. Rajd rowerowy rozpoczyna się na miejskiej starówce. Trasa wiedzie przez południową część gminy, kończąc się przy kompleksie szkolnym w Gąbinie, gdzie na uczestników rajdu czeka losowanie upominków i grill. Wydarzenie ma charakter rekreacyjny i rodzinny. Trasa ma długość około 35 km.

Rajd Rowerowy „Gąbińska Setka”

Wydarzenie organizowane jest przez klub rowerowy MUKS Tandem Gąbin oraz Burmistrza Miasta i Gminy Gąbin. Stukilometrowy rajd rowerowy, przygotowywany jest z myślą o doświadczonych rowerzystach. Trasa wiedzie przez ziemię gąbińską, dobrzykowską i czermińską oraz zahacza o gminy ościenne. Podzielona jest na dwa etapy. Punkt techniczny rajdu znajduje się w Gąbinie. Na uczestników rajdu czekają pamiątkowe medale, dyplomy oraz posiłek regeneracyjny. Wydarzenie ma charakter całodniowy. Biorą w nim udział rowerzyści z całej Polski, zarówno indywidualni jak i zrzeszeni w klubach rowerowych.

Pomniejsze Rajdy organizowane przez lokalne stowarzyszenia rowerowe.

 Na terenie gminy działają dwa duże kluby rowerowe: „Gąbin Team” oraz MUKS Tandem Gąbin. Stowarzyszenia skupiają się na propagowaniu sportów rowerowych oraz organizowaniu cyklicznych rajdów rekreacyjnych i krajoznawczych, zarówno dla swoich członków jak i mieszkańców gminy. Szczegółowe informacje o aktualnych wydarzeniach sportowych, organizowanych przez poszczególne kluby rowerowe, znaleźć można na ich fanpage’ach na Facebooku.

PARKI MIEJSKIE I TERENY ZIELONE

W Gąbinie znajduje się pięć parków miejskich oraz tereny zielone, zlokalizowane w różnych częściach miasta.

Najstarszym i największym tego typu miejscem jest Park Miejski przy ul. Kościuszki. Powstał on około 1905 roku. Wcześniej znajdował się tam miejski rynek. Park ma ponad 12 000 m2 powierzchni. Charakteryzuje się bogatym, gęstym i różnorodnym drzewostanem. Przeważają drzewa liściaste. W parku znajduje się Pomnik Nieznanego Żołnierza. Obiekt powstał przed II wojną światową. Było to miejsce upamiętniające mieszkańców ziemi gąbińskiej oraz wszystkich Polaków walczących o niepodległość w latach 1918-1921. Zniszczony w czasie wojny, po 1945 roku nie został odbudowany. Pod koniec lat 80. powstał w Gąbinie Komitet Odbudowy Pomnika Nieznanego Żołnierza. Dzięki staraniom mieszkańców, Towarzystwa Miłośników Ziemi Gąbińskiej oraz proboszcza Jerzego Drozdowskiego, w 1987 roku udało się odsłonić zrekonstruowany monument. Był to jeden z pierwszych tego typu obiektów w PRL – odbudowany i wyświęcony przez duchownego. Park posiada tor rolkowy, wybrukowane alejki, ławki oraz jest dobrze oświetlony i monitorowany. Znajduje się w nim również miejska siłownia, mini plac zabaw dla dzieci oraz stacja napraw rowerów.

Park 10-ciu Rozstrzelanych powstał na miejscu zniszczonych w czasie wojny kamienic, stanowiących południową pierzeję miejskiego rynku. Podczas okupacji pod parkanem gąbińskiego kościoła, sąsiadującym z obecnym parkiem rozstrzelano 10-ciu mieszkańców Gąbina i okolic. W 1945 roku w miejscu stracenia pobudowano okazały pomnik, który stoi do dnia dzisiejszego. Park posiada wybrukowane alejki, ławki, kosze, parkowe oświetlenie oraz bogaty drzewostan. Przeważają tam lipy i topole. W 2019 roku, z inicjatywy klubu rowerowego MUKS Tandem Gąbin, w parku posadzony został Dąb Pamięci, upamiętniający ofiary II wojny światowej z Miasta i Gminy Gąbin. Od strony ul. Warszawskiej, naprzeciwko ratusza znajduje się lokalny Punkt Informacji Turystycznej.

Kolejnym dużym terenem zielonym w mieście jest Park Przy Pomniku Głazie Józefa Piłsudskiego. Podobnie jak park 10-ciu rozstrzelanych, powstał na miejscu zniszczonych w czasie wojny kamienic miejskich. W latach 2006-2007 tereny te zostały zrewitalizowane w ramach projektu modernizacji miejskiej starówki. W parku postawiony został wtedy pomnik-głaz Marszałka Piłsudskiego – honorowego obywatela miasta. Wspomniane miejsce jest punktem wielu uroczystości historycznych, m.in. Uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz Rocznicy Bitwy Warszawskiej 1920 roku.

Istotną rolę rekreacyjną odgrywa Park Miejski Przy Fontannie. Stanowi on doskonałe miejsce wypoczynku i rekreacji dla mieszkańców. Na  ponad 2000m2 znajduje się bogaty drzewostan – głównie lipy. Centralnym punktem parku jest fontanna miejska, otoczona kolorowymi balkonami kwiatowymi. Od strony wschodniej znajduje się miejska szachownica.  Miejsce, w czasie sezonu letniego, cieszy się dużym zainteresowaniem wszystkich amatorów sportów szachowych.

W południowej części miasta znajduje się Park Miejski na Nowym Rynku. Miejsce, otoczone żywopłotem, w porównaniu do pozostałych parków miejskich, nie posiada tak bogatego drzewostanu. Rosną tam w większości lipy.

Ciekawym miejscem jest Gąbińska altanka na starówce. Otoczona wysokimi na kilka metrów żywotnikami stanowi doskonałe miejsce wypoczynku w gorące letnie dni. W czasie wakacji odbywają się tam koncerty muzyczne, pokazy dla dzieci oraz spotkania rowerzystów, uczestniczących w lokalnych rajdach rowerowych.

Coraz większą popularnością cieszy się również tzw. „Gąbiński dołek”. Dawne wyrobisko gliny, przez wiele lat pozostawało poza zasięgiem użytkowym. Zlokalizowane w zachodniej części miasta, przy ul. Wojska Polskiego, zostało w ostatnim czasie wykarczowane i przygotowane pod dalsze inwestycje. Działania rewitalizacyjne prowadzi lokalne stowarzyszenie „Gąbin Biega”. Do tej pory udało się utworzyć tam miejsce do gry w piłkę siatkową, zjeżdżalnię dla sanek oraz mini tor przeszkód dla rowerów.

LODOWISKO MIEJSKIE

W okresie zimowym, gdy warunki pogodowe stają się sprzyjające, przy gąbińskim kompleksie szkolnym uruchamiane jest miejskie lodowisko. „Biały Orlik” cieszy się ogromnym zainteresowaniem mieszkańców i przyjezdnych gości. Każdego dnia korzysta z niego od kilkudziesięciu do nawet kilkuset osób. Obiekt ma powierzchnię ok. 600 m². Posiada wypożyczalnię łyżew, sztuczne oświetlenie, nagłośnienie oraz obsługę w postaci trenerów i animatorów sportu. Lodowisko otwarte jest 6 dni w tygodniu. Korzysta z niego zarówno młodzież szkolna jak i mieszkańcy.

JEŹDZIECTWO

 Na terenie gminy coraz popularniejsza staje się hodowla koni dla celów rekreacyjnych i hipoterapeutycznych (kilkadziesiąt sztuk w kilku prywatnych stajniach). Ich właściciele chętnie uczestniczą w uroczystościach gminnych, a także zapraszają mieszkańców i turystów do udziału w przygotowywanych przez siebie przejażdżkach i gonitwach. Dużą rolę odgrywa na terenie gminy Stowarzyszenie Jeździeckie im. 4 Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej, które towarzyszy większym uroczystościom historycznym oraz przywraca zapomniane tradycje jeździeckie i ułańskie z czasów II Rzeczypospolitej.

Dane teleadresowe:
Leszek Fortuński – zaprzęgi konne, przejażdżki grupowe bryczką wagonet, kuligi, zaprzęgi ślubne.
ul. Topolowa 4a, Gąbin
tel. 24 277 19 11, 608 701 397, 666 385 533

Centrum Rekreacyjno-Szkoleniowe Żawakol, Andrzej Żabka
ul. Wspólna 12, Gąbin
tel. 24 277 10 34, 604 485 586

MYŚLISTWO i WĘDKARSTWO

 Na terenie gminy od ponad 70-ciu lat działa Koło Łowieckie „Kania”.  Tereny łowne lokalnego stowarzyszenia to 4 976 ha, zlokalizowanych na obszarze gmin: Gąbin, Łąck i Słubice. Tutejsze lasy obfitują w dużą liczbę saren oraz dzików. Dzięki zrównoważonej polityce oraz działaniach podejmowanych przez koło, coraz większa jest także populacja jeleni łosi i danieli. Zwierzynę drobną reprezentują m.in.: króliki, zające, lisy, jenoty, borsuki, kuny a także liczne  ptactwo: kaczki, bażanty.

W Mieście i Gminie Gąbin swoje łowiska posiadają  również warszawskie koła łowieckie: „Sokół", „Mszary" i „Tygrys". Duży obszar terenów leśnych oraz coraz większa różnorodność zwierząt na naszych polach i w lasach sprawia, że zarówno myśliwi, jak i turyści - obserwatorzy przyrody znajdą dla siebie coś ciekawego.

Bliskość Wisły oraz duża liczba jezior i stawów w okolicy sprawia, iż obszar Miasta i Gminy Gąbin jest atrakcyjny dla amatorów wędkarstwa.

Najważniejsze łowiska znajdują się przy Jeziorze Zdworskim.  Zbiornik o powierzchni 350 ha znajduje się na obszarze gminy Łąck. Akwen otaczają lasy sosnowe. W pobliżu znajdują się dwie niewielkie miejscowości letniskowe:  Koszelówka oraz Zdwórz. Liczne ośrodki wczasowe, pola namiotowe i działki rekreacyjne wpływają na dużą popularność jeziora, jak i miejsca rekreacji i wypoczynku dla całej rodziny. Najlepsze stanowiska wędkarskie znajdują się przy południowej części jeziora. W jeziorze występują płocie, okonie, ukleje, szczupaki, sandacze, a nawet węgorze. Dla wędkarzy atrakcyjne są również inne akweny wodne, znajdujące się w pobliżu gminy. Będą to jeziora: Ciechomickie, Górskie oraz jeziora łąckie. Wielkim zainteresowaniem cieszy się oczywiście Wisła z jej wielokilometrowym brzegiem oraz pięknymi widokami.

Dużym zainteresowaniem wędkarzy cieszy się również staw w Starym Kamieniu. Zbiornik wodny, malowniczo położony po środku niewielkiej miejscowości, jest doskonałym miejscem do spędzenia czasu na łonie natury.

Na terenie ziemi gąbińskiej od wielu lat  działa Koło Wędkarskie "ESOX nr.106". Stowarzyszenie oprócz statutowej działalności prowadzi szereg działań i akcji społecznych, nie tylko propagujących wędkarstwo ale także organizujących czas wolny mieszkańcom. Dowodem tego są pikniki i zawody wędkarskie dla mieszkańców. Członkowie ESOX dbają również o czystość pobliskich jezior oraz walczą z kłusownictwem. Współpracują też z lokalnymi jednostkami Ochotniczych Straży Pożarnych.

PUNKT INFORMACJI TURYSTYCZNEJ ORAZ MIEJSKA WYPOŻYCZALNIA ROWERÓW

W roku 2015 w Gąbinie powstał Punkt Informacji Turystycznej oraz pierwsza w regionie Miejska Wypożyczalnia Rowerów. Znajdują się one w parku 10-ciu rozstrzelanych (hiperlink do zakładki PARKI MIEJSKIE I TERENY ZIELONE). Zarówno punkt jak i wypożyczalnia, działają w sezonie turystycznym – od kwietnia do września. Można tam nabyć pamiątki oraz gadżety z logo Miasta i Gminy Gąbin, publikacje, broszury, zakupić mapę regionu oraz dowiedzieć się wielu ciekawych informacji o lokalnych zabytkach, historii i bieżących wydarzeniach i miejscach turystycznie użytecznych. Wypożyczalnia rowerów oferuje z kolei  wynajęcie czterech wysokiej jakości jednośladów. W Punkcie Informacji Turystycznej można również nabyć niezwykle cenną publikację Dzieje Gąbina i Okolic autorstwa prof. Janusza Szczepańskiego.

NIEKTÓRE MIEJSCOWOŚCI

Czermno

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1341 roku. W okresie późnego średniowiecza była ona rezydencją książąt mazowieckich. W czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów Czermno stanowiło największą osadę wiejską w regionie. W XVII wieku znajdował się tam drewniany dwór „…z wielkim kosztem zbudowany przez nieboszczyka p. wojewodę płockiego[…]Są pokoje wielkie, ozdobne, jedne murowane, drugie z drzewa[…]”. Rozwój miejscowości przerwał najazd szwedzki. Czermno zostało wtedy w dużej części spalone i wyludnione.

 W miejscowości istniała jedna z pierwszych szkół elementarnych poza granicami Gąbina. Powstała w roku 1818. W okresie II RP Czermno było siedzibą władz gminnych. Wybuch II wojny światowej i działania wojenne we wrześniu 1939 roku, spowodowały, iż osada stała się zapleczem frontu. Na miejscowym cmentarzu, pochowani są żołnierze biorący udział w walkach z niemieckim najeźdźcą. W czasie okupacji na plebanii w Czermnie działała mała fabryka konserw, które wysyłano potajemnie dla więźniów obozów koncentracyjnych. W pierwszych latach po wyzwoleniu miejscowość była największym w regionie bastionem demokratycznej opozycji wobec komunistycznego reżimu.

Czermno charakteryzuje się dogodnym położeniem oraz pięknymi widokami. Jedną z atrakcji turystycznych jest staw zlokalizowany w pobliżu kościoła, chętnie odwiedzany przez wędkarzy i ornitologów. W miejscowości rośnie duża ilość przydrożnych, starych wierzb, bardzo charakterystycznych dla mazowieckich krajobrazów.

Ciekawostką jest fakt, iż zabytkowa chata z Czermna, została przeniesiona do Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Powstała w 1900 roku, stanowi doskonały przykład XIX wiecznego budownictwa wąskofrontowego.

Dobrzyków

Pierwsze wzmianki na temat Dobrzykowa pochodzą z XIV wieku. W okresie Rzeczpospolitej Obojga Narodów była dużym ośrodkiem handlu. Handlarze kupowali od lokalnej szlachty zboże i spławiali do Gdańska. Handlowano także solą i śledziami.

W czasie wojny północnej Dobrzyków został spalony i zrabowany przez wojska szwedzkie. W 1807 roku  w miejscowości pobudowany został lazaret, wykorzystywany m.in. w czasie wojen napoleońskich. Mógł on pomieścić 1600 osób. W okresie Powstania Styczniowego, okolice Dobrzykowa były świadkiem wielu potyczek z armią carską. Na miejscowym cmentarzu pochowanych jest 21 powstańców, głównie poległych w bitwach pod Kunkami i Ciechomicami w 1863 roku.

Pod koniec XIX wieku Dobrzyków był dobrze prosperującą miejscowością z funkcjonującą przystanią statków parowych, gorzelnią, browarem, młynem wodnym oraz cegielnią.

W czasie bojów kampanii wrześniowej 1939 roku pod Dobrzykowem doszło do zaciętych walk określanych mianem Bitwy pod Dobrzykowem. Oddziały 19 Pułku Piechoty im. Obrońców Lwowa starły się z żołnierzami 3 Dywizji Piechoty, próbujących sforsować Wisłę w okolicy Płocka.

W okresie zimowej powodzi w 1982 roku Dobrzyków częściowo znalazł się pod wodą. Kolejnym zagrożeniem było przerwanie wałów przeciwpowodziowych w maju 2010 roku. Dzięki zaangażowaniu mieszkańców i służb ratunkowych udało się jednak zabezpieczyć miejscowość przed zalaniem.

Z Dobrzykowem związany był Władysław Dubielak „Myśliwy”(1924-1955). Żołnierz i dowódca oddziału Armii Krajowej, zaś po wojnie członek antykomunistycznego podziemia. Był ostatnim więźniem politycznym, straconym przez komunistyczny reżim. W Dobrzykowie urodził się także Józef Herman Osiński (1738-1802), duchowny i uczony; uważany za Pierwszego Elektryka Polski. Zajmował się również badaniami w dziedzinie fizyki, metalurgii i chemii. Był współtwórcą Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

W Dobrzykowie znajduje się zabytkowy, drewniany kościół z 1775 roku (pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny). Dzięki okazałemu, barokowemu wystrojowi, jest ona jedną z najpiękniejszych tego typu budowli w całym regionie.

Nowe Wymyśle

Osada Nowe Wymyśle powstała w 1781 roku. Zasiedlona przez niderlandzkich (olęderskich) i polskich osadników, do II wojny światowej była jednym z głównych ośrodków wyznania  mennonickiego na Mazowszu. Pierwszy zbór mennonicki spłonął w 1845. Na jego miejscu pobudowano szkołę, zaś nowa świątynia, tym razem już murowana, wzniesiona została w 1864 roku, w centralnym miejscu ówczesnej wsi. Stoi tam do dziś.

Mieszkańcy Nowego Wymyśla zajmowali się głównie uprawą ziemi, hodowlą bydła a także wyplataniem z wikliny i produkcją serów. Po roku 1945, w ramach ustaleń jałtańskich, olęderscy osadnicy zostali przesiedleni a następnie wyemigrowali, głównie do Kanady.

Krajobraz Nowego Wymyśla, dzięki dobrze zachowanym strukturom, do dziś stanowi doskonały przykład osadnictwa niderlandzkiego na obszarach nadwiślańskich. Duża liczba olęderskich chat (głównie z XIX wieku), system stawów, kanałów odwadniających czy murowany zbór menonicki, świadczą o bogatej historii tej miejscowości a także plasują  Nowe Wymyśle wśród najlepiej zachowanych osad olęderskich na całym Mazowszu.

Nowy Troszyn

Miejscowość Nowy Troszyn założona została przez niderlandzkich osadników w 1759 roku. Potocznie nazywano ich Olędrami w rzeczywistości stanowili jednak bogatą mozaikę etniczną często wymieszaną z lokalną polską ludnością.
Olędrzy utrzymywali się z hodowli bydła, uprawy ziemi, sadownictwa oraz uprawy wierzb. Słynęli także z misternych i pracochłonnych wyrobów wikliniarskich.
Zabudowę olęderską stanowiły długie drewniane domostwa, budowane na usypanych pagórkach. W czasie wylewów rzecznych, gospodarstwa dzięki nasypom, pozostawały nietknięte. Mieszkańcy poruszali się wtedy za pomocą łódek.
Olędrzy mieszkali w Nowym Troszynie od XVIII do XX wieku. Przed 1939 rokiem we wsi żyło 257 mieszkańców zajmujących 27 domostw. Kres działalności kolonistów na obszarze Nowego Troszyna położyła II wojna światowa.
Mimo iż dawna kultura olęderska zginęła, pozostał po niej znaczny ślad w postaci oryginalnej architektury, pasów wierzb wzdłuż miedzy na polach, rowów melioracyjnych, plecionych płotów czy charakterystycznych gospodarstw budowanych na usypanych pagórkach, często spotykanych na obszarze Nowego Troszyna. Najokazalszym zabytkiem jest ceglany ewangelicki zbór, ukończony w 1939 roku.

 Strzemeszno

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1530 roku. Na początku XIX wieku we wschodniej części wsi osiedliła się ludność niderlandzka. Strzemeszno było świadkiem wielu bitew i potyczek w czasie powstania styczniowego. Największa z nich rozegrała się 2 listopada 1863 roku. Jeden z oddziałów powstańczych dowodzony przez Emeryka Syrewicza, w skład którego wchodziły oddziały kozackie i żołnierze pułku tomskiego, natknął się pod Strzemesznem na zgrupowanie wojsk carskich.  Brawurowa szarża kawaleryjska rozbiła Rosjan, których od całkowitej zagłady uratowały posiłki idące od strony Dobrzykowa.

Ze Strzemeszna pochodzi znany polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wincenty Zakrzewski (1844-1918). Studiował w Petersburgu, Wrocławiu, Heidelbergu i Lipsku. Brał udział w powstaniu styczniowym. Był rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz członkiem komisji szkolnej Sejmu krajowego. Zmarł w 1918 roku. Pochowany jest w Krakowie.

Troszyn Polski

Troszyn Polski jest najstarszą parafią w okolicach Gąbina. Od co najmniej XIII wieku istniała tam rezydencja książęca, w pobliżu której znajdowały się rozległe tereny łowieckie. W siedzibie tej 15 czerwca 1260 roku doszło do spotkania księcia Siemowita I z mistrzem krzyżackim Harmundem von Grumbach. Podpisany w Troszynie Polskim układ normalizował stosunki księstwa Mazowieckiego z Zakonem Krzyżackim.

W Troszynie Polskim znajduje się zabytkowy, drewniany kościół (p.w. Świętego Leonarda) z 1636 roku. Jest to jedna z najmniejszych i jednocześnie najstarszych tego typu budowli na całym Mazowszu. W kościele znajdują się zabytkowe, późnorenesansowe ołtarze a także barokowe organy z XVIII wieku. Troszyn Polski mocno ucierpiał podczas dwóch powodzi w 1982 oraz 2010 roku.

Miejscowość, malowniczo położona pośród nadwiślańskich łąk stawów i kanałów jest doskonałym miejscem do zwiedzania a także punktem wypadowym do dalszych nadwiślańskich wypraw.

LUBIĘ PRZYRODĘ

Na terenie Miasta i Gminy Gąbin znajdują się kompleksy leśne (ogólna powierzchnia lasów to ok. 3 056 ha ), rezerwaty przyrody w dolinie Wisły, zaś w bezpośrednim sąsiedztwie gminy leżą duże jeziora (m.in. największe na Mazowszu Jezioro Zdworskie o pow. 352 ha). Północna część gminy znalazła się w strukturach europejskich sieci ekologicznych ECONET-Polska. Teren przyległy do doliny Wisły, powyżej drogi krajowej nr 575, wszedł w skład międzynarodowego węzła ekologicznego.

KOMPLEKSY LEŚNE

Na terenie gminy wyznaczono powierzchnie lasów ochronnych - cały kompleks leśny na północ od miasta Gąbin. Obszary przyległe do doliny Wisły należą do międzynarodowego węzła ekologicznego – Obszar Puszczy Kampinoskiej. Powierzchnia lasów w gminie i mieście Gąbin wynosi 3 056 ha. Wskaźnik lesistości wynosi 20,5% .

Warto wspomnieć, iż powierzchnia o szczególnych walorach przyrodniczych prawnie chroniona stanowi 45,3% obszaru gminy Gąbin i jest większa od wojewódzkiej (29,7%), a nawet krajowej, która wynosi 32,5%.  Należy podkreślić fakt, że w granicach administracyjnych Gąbina znajdują się 23 ha lasu (tzw. Gąbiński Kompleks Leśny) stanowiącego własność gminy - co wraz z parkami miejskimi jest cennym walorem przyrodniczym miasta. Oprócz typowych obszarów leśnych, występują u nas nadwiślańskie siedliska łęgowe. Zachowane są również liczne fragmenty roślinności naturalnej i półnaturalnej, roślinność jezior, torfowiska wysokie i przejściowe grądy subkontynentalne, zespoły boru mieszanego i liczne płaty świetlistych dębów.

POMNIKI I FORMY OCHRONY PRZYRODY

Na terenie Miasta i Gminy Gąbin znajduje się 12 pomników przyrody w miejscowościach: Dobrzyków, Nowe Grabie, Konstantynów, Karolew, Ludwików, Piaski i Nowa Korzeniówka. Są to pojedyncze drzewa: jesion wyniosły, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna. Ponadto na obszarze gminy znajdują się obszary chronione w tym:

• rezerwaty „Kępa Wykowska” i „Ławice Troszyńskie” będące ostoją lęgową rzadkich, ginących w Polsce ptaków siewkowatych: mew, rybitw, sieweczek;
• formy ochrony indywidualnej – 12 pomników przyrody (drzewa: jesion, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna);
• obszary chronionego krajobrazu: obszar gostynińsko - gąbiński (22.520 ha) obejmujący dolinę Wisły i obszar przylegający od strony wschodniej do Gostynińsko - Włocławskiego Parku Krajobrazowego.

JEZIORA

 Mimo, iż na obszarze gminy brak jest większych akwenów wodnych, dużą popularnością cieszą się okoliczne jeziora, zlokalizowane głównie na terenie gminy Łąck. Ich obszar oddziaływania wpływa na Miasto i Gminę Gąbin w postaci dużej liczby turystów oraz osób odwiedzających ziemię gąbińską.

Jezioro Zdworskie

Jezioro jest polodowcowym zbiornikiem rynnowym, położonym w gminie Łąck, 4 kilometry od Gąbina. Stanowi największy tego typu akwen wodny w całym Województwie Mazowieckim. Średnia głębokość jeziora wynosi 2,3 m, zaś głębokość maksymalna od 5 do 8 m. Zbiornik posiada powierzchnię 350 ha. Akwen otaczają lasy sosnowe. W pobliżu znajdują się dwie niewielkie miejscowości letniskowe: Koszelówka oraz Zdwórz. Jezioro jest bardzo popularnym miejscem wypoczynku, zwłaszcza w okresie letnim. Jako największe jezioro Mazowsza, jest chętnie odwiedzane głównie przez mieszkańców Warszawy, Łodzi, Płocka.

Jezioro Ciechomickie

Podobnie jak Jezioro Zdworskie, jest polodowcowym jeziorem rynnowym. Leży w gminie Łąck. Długie na 1.805 m oraz szerokie na 305m, posiada powierzchnię 41,9 ha. Maksymalna głębokość zbiornika to 6,8m. Jezioro nie posiada dużej liczby plaż. Te, które istnieją, są jednak dobrze zagospodarowane. Dużym atutem akwenu jest jego położenie – pośród sosnowych lasów i wzniesień. W pobliżu jeziora znajdują się bunkry i systemy umocnień niemieckich z okresu II wojny światowej. Przy zbiorniku biegnie ścieżka rowerowa.

Jezioro Górskie

Jezioro rynnowe pochodzenia polodowcowego o długości 1905 m oraz szerokości 355m i powierzchni 43,1 ha. Okresowo posiada połączenie z Jeziorem Ciechomickim. Zbiornik jest nieco płytszy niż okoliczne akweny. Jego głębokość wynosi do 5,5m. Brzegi jeziora porastają lasy sosnowe oraz liściaste (głównie grabie i dęby). Akwen cieszy się dużą popularnością, zwłaszcza wśród mieszkańców Płocka ale także przyjezdnych gości. W pobliżu jeziora znajduje się Hotel Dębowa Góra oraz Hotel i Restauracja „Rusałka”. Okoliczne lasy, oprócz wiekowych dębów skrywają pozostałości niemieckich umocnień wojskowych z okresu II wojny światowej.

Jezioro Łąckie Duże

Jezioro nie zagospodarowane rekreacyjnie. Długość akwenu wynosi 1420m zaś szerokość 740m. Powierzchnia zbiornika to 61,2ha. Zbiornik jest stosunkowo głęboki – do 7m. Jezioro w większości otoczone jest przez lasy. W pobliżu znajduje się stado ogierów w Łącku, dawny pałac Marszałka Śmigłego-Rydza oraz zabytkowa kaplica św. Huberta.

Jezioro Łąckie Małe

Jezioro wchodzi w skład rezerwatu przyrody „Dąbrowa Łącka”. Posiada powierzchnię 35,6 ha. Jego wymiary to 900m długości oraz 675 m szerokości. Daje to łączną powierzchnię 45,6ha. Akwen jest bardzo płytki. Głębokość dochodzi do maksymalnie dwóch metrów. Jezioro porośnięte jest sitowiem i trzcinami oraz otoczone lasem. Swoje siedliska ma tu liczne ptactwo. Jezioro było w dawnych czasach odwodnione. Obecnie zajmuje część dawnej misy pojeziernej.

• Poprzednia